Funkcje i interfejsy API – przegląd

Android 14 wprowadza świetne funkcje i interfejsy API dla deweloperów. Poniższe materiały pomogą Ci poznać funkcje aplikacji i zacząć korzystać z powiązanych interfejsów API.

Szczegółową listę dodanych, zmodyfikowanych i usuniętych interfejsów API znajdziesz w raporcie o różnicach w interfejsach API. Szczegółowe informacje o dodanych interfejsach API znajdziesz w dokumentacji interfejsu Android API. W przypadku Androida 14 poszukaj interfejsów API dodanych na poziomie 34. Aby dowiedzieć się, w jakich obszarach zmiany na platformie mogą wpłynąć na Twoje aplikacje, zapoznaj się ze zmianami w Androidzie 14 w przypadku aplikacji kierowanych na Androida 14 i w przypadku wszystkich aplikacji.

Internacjonalizacja

Wybór języka według aplikacji

Android 14 expands on the per-app language features that were introduced in Android 13 (API level 33) with these additional capabilities:

  • Automatically generate an app's localeConfig: Starting with Android Studio Giraffe Canary 7 and AGP 8.1.0-alpha07, you can configure your app to support per-app language preferences automatically. Based on your project resources, the Android Gradle plugin generates the LocaleConfig file and adds a reference to it in the final manifest file, so you no longer have to create or update the file manually. AGP uses the resources in the res folders of your app modules and any library module dependencies to determine the locales to include in the LocaleConfig file.

  • Dynamic updates for an app's localeConfig: Use the setOverrideLocaleConfig() and getOverrideLocaleConfig() methods in LocaleManager to dynamically update your app's list of supported languages in the device's system settings. Use this flexibility to customize the list of supported languages per region, run A/B experiments, or provide an updated list of locales if your app utilizes server-side pushes for localization.

  • App language visibility for input method editors (IMEs): IMEs can utilize the getApplicationLocales() method to check the language of the current app and match the IME language to that language.

Grammatical Inflection API

3 billion people speak gendered languages: languages where grammatical categories—such as nouns, verbs, adjectives, and prepositions—inflect according to the gender of people and objects you talk to or about. Traditionally, many gendered languages use masculine grammatical gender as the default or generic gender.

Addressing users in the wrong grammatical gender, such as addressing women in masculine grammatical gender, can negatively impact their performance and attitude. In contrast, a UI with language that correctly reflects the user's grammatical gender can improve user engagement and provide a more personalized and natural-sounding user experience.

To help you build a user-centric UI for gendered languages, Android 14 introduces the Grammatical Inflection API, which lets you add support for grammatical gender without refactoring your app.

Preferencje regionalne

Preferencje regionalne pozwalają użytkownikom personalizować jednostki temperatury. dnia tygodnia i systemy numeracji. Europejczyk mieszkający w Stanach Zjednoczonych może preferować jednostki temperatury w stopniach Celsjusza zamiast w stopniach Fahrenheita, a aplikacje powinny traktować poniedziałek jako początek tygodnia zamiast niedzieli, która jest domyślną jednostką w Stanach Zjednoczonych.

Nowe menu ustawień Androida dla tych ustawień da użytkownikom wykrywalną i scentralizowaną lokalizację na potrzeby zmiany ustawień aplikacji. Te ustawienia są również zachowywane podczas tworzenia kopii zapasowej i przywracania. Kilka interfejsów API i intencji, takich jak getTemperatureUnit i getFirstDayOfWeek, przyznaje aplikacji uprawnienia do odczytu ustawień użytkownika, dzięki czemu aplikacja może dostosowywać sposób wyświetlania informacji. Możesz też zarejestrować BroadcastReceiver włączona ACTION_LOCALE_CHANGED. obsługi zmian konfiguracji języka w przypadku zmiany preferencji regionalnych.

Aby znaleźć te ustawienia, otwórz aplikację Ustawienia i kliknij System > Języki wejście > Ustawienia regionalne.

Ekran Ustawienia regionalne w ustawieniach systemu Android.
opcje temperatury dla preferencji regionalnych w ustawieniach systemu Androida;

Ułatwienia dostępu

Nieliniowe skalowanie czcionki do 200%

Od Androida 14 system obsługuje skalowanie czcionek do 200%, zapewniając użytkownikom niedowidzącym dodatkowe opcje ułatwień dostępu zgodne z wytycznymi Web Content Accessibility Guidelines (WCAG).

Aby zapobiec nadmiernemu skalowaniu dużych elementów tekstowych na ekranie, system stosuje nieliniową krzywą skalowania. Ta strategia skalowania oznacza, że duży tekst nie jest skalowany w taki sam sposób jak mniejszy tekst. Pomocne jest nieliniowe skalowanie czcionek zachowaj proporcjonalną hierarchię elementów o różnych rozmiarach, łagodzenie problemów z liniowym skalowaniem tekstu pod wysokim stopniem (np. lub tekst, który staje się trudniejszy do odczytania ze względu na bardzo duży wyświetlacz. rozmiarów).

Testowanie aplikacji za pomocą nieliniowego skalowania czcionek

Aby przetestować aplikację, włącz maksymalny rozmiar czcionki w ustawieniach ułatwień dostępu na urządzeniu.

Jeśli do definiowania rozmiaru tekstu używasz już skalowanych pikseli (sp), te dodatkowe opcje i ulepszone skalowanie zostaną automatycznie zastosowane do tekstu w aplikacji. Mimo to nadal zalecamy przeprowadzenie testów interfejsu z włączonym maksymalnym rozmiarem czcionki (200%), aby mieć pewność, że aplikacja poprawnie stosuje rozmiary czcionek i że może wyświetlać czcionki o większych rozmiarach bez wpływu na użyteczność.

Aby włączyć rozmiar czcionki 200%, wykonaj te czynności:

  1. Otwórz aplikację Ustawienia i kliknij Ułatwienia dostępu > Rozmiar interfejsu i tekst.
  2. W przypadku opcji Rozmiar czcionki klikaj ikonę plusa (+), aby ustawić maksymalną rozmiar jest włączony, tak jak na ilustracji obok .

Używanie skalowanych pikseli (sp) do określania rozmiaru tekstu

Pamiętaj, aby zawsze określać rozmiary tekstu w jednostkach SP. Gdy aplikacja używa jednostek sp, Android może zastosować preferowany rozmiar tekstu użytkownika i odpowiednio go skalować.

Nie używaj jednostek sp jako dopełnienia ani zdefiniuj wysokości widoku, zakładając niejawne dopełnienie: z nieliniowym skalowaniem czcionki wymiary sp mogą być nieproporcjonalne, więc 4sp + 20 sp może nie równać się 24 sp.

Przelicz skalowane jednostki pikseli (sp)

Użyj TypedValue.applyDimension(), aby przeliczyć jednostki SP na piksele i użyj funkcji TypedValue.deriveDimension(), aby konwertowanie pikseli na sp. Te metody stosują odpowiednie skalowanie nieliniowe automatycznie.

Unikaj umieszczania w kodzie stałych wartości równań za pomocą funkcji Configuration.fontScale lub DisplayMetrics.scaledDensity. Skalowanie czcionek jest nieliniowe, więc pole scaledDensity nie jest już dokładne. fontScale powinno być używane wyłącznie w celach informacyjnych, ponieważ czcionki nie są już przeskalowane do jednej wartości skalarnej.

Używanie jednostek sp do atrybutów lineHeight

Zawsze definiuj kolumnę android:lineHeight za pomocą jednostek SP dp, więc wysokość wiersza jest skalowana wraz z tekstem. Jeśli natomiast tekst jest w układzie sp, ale lineHeight jest w układzie dp lub px, nie będzie się skalować i będzie wyglądać ciasno. TextView automatycznie poprawia lineHeight zgodnie z proporcje są zachowywane, ale tylko wtedy, gdy zostaną uwzględnione zarówno textSize, jak i lineHeight zdefiniowane w jednostkach sp.

Aparat i multimedia

Ultra HDR w przypadku zdjęć

An illustration of Standard Dynamic Range (SDR) versus High Dynamic Range (HDR) image quality.

Android 14 adds support for High Dynamic Range (HDR) images that retain more of the information from the sensor when taking a photo, which enables vibrant colors and greater contrast. Android uses the Ultra HDR format, which is fully backward compatible with JPEG images, allowing apps to seamlessly interoperate with HDR images, displaying them in Standard Dynamic Range (SDR) as needed.

Rendering these images in the UI in HDR is done automatically by the framework when your app opts in to using HDR UI for its Activity Window, either through a manifest entry or at runtime by calling Window.setColorMode(). You can also capture compressed Ultra HDR still images on supported devices. With more colors recovered from the sensor, editing in post can be more flexible. The Gainmap associated with Ultra HDR images can be used to render them using OpenGL or Vulkan.

Zoom, ostrość, podgląd i inne funkcje w rozszerzeniach aparatu

Android 14 ulepsza rozszerzenia aparatu, co pozwala aplikacjom na dłuższe przetwarzanie, co z kolei umożliwia uzyskiwanie lepszych zdjęć przy użyciu algorytmów wymagających dużej mocy obliczeniowej, takich jak fotografowanie przy słabym oświetleniu na obsługiwanych urządzeniach. Te funkcje zapewniają użytkownikom jeszcze większą wygodę podczas korzystania z możliwości rozszerzenia aparatu. Przykłady takich ulepszeń:

Zoom na matrycy

Gdy REQUEST_AVAILABLE_CAPABILITIES_STREAM_USE_CASE w CameraCharacteristics zawiera SCALER_AVAILABLE_STREAM_USE_CASES_CROPPED_RAW, aplikacja może korzystać z zaawansowanych możliwości czujnika, aby zapewnić przycięty strumień RAW z tymi samymi pikselami co pełne pole widzenia, używając CaptureRequest z docelowym strumieniem RAW, dla którego ustawiono CameraMetadata.SCALER_AVAILABLE_STREAM_USE_CASES_CROPPED_RAW. Dzięki wdrożeniu ustawień zastąpienia żądania zaktualizowana kamera umożliwia użytkownikom sterowanie zoomem jeszcze przed przygotowaniem innych ustawień.

Bezstratny dźwięk przez USB

Android 14 gains support for lossless audio formats for audiophile-level experiences over USB wired headsets. You can query a USB device for its preferred mixer attributes, register a listener for changes in preferred mixer attributes, and configure mixer attributes using the AudioMixerAttributes class. This class represents the format, such as channel mask, sample rate, and behavior of the audio mixer. The class allows for audio to be sent directly, without mixing, volume adjustment, or processing effects.

Wydajność i narzędzia dla programistów

Credential Manager

Android 14 adds Credential Manager as a platform API, with additional support back to Android 4.4 (API level 19) devices through a Jetpack Library using Google Play services. Credential Manager aims to make sign-in easier for users with APIs that retrieve and store credentials with user-configured credential providers. Credential Manager supports multiple sign-in methods, including username and password, passkeys, and federated sign-in solutions (such as Sign-in with Google) in a single API.

Passkeys provide many advantages. For example, passkeys are built on industry standards, can work across different operating systems and browser ecosystems, and can be used with both websites and apps.

For more information, see the Credential Manager and passkeys documentation and the blogpost about Credential Manager and passkeys.

Health Connect

Health Connect is an on-device repository for user health and fitness data. It allows users to share data between their favorite apps, with a single place to control what data they want to share with these apps.

On devices running Android versions prior to Android 14, Health Connect is available to download as an app on the Google Play store. Starting with Android 14, Health Connect is part of the platform and receives updates through Google Play system updates without requiring a separate download. With this, Health Connect can be updated frequently, and your apps can rely on Health Connect being available on devices running Android 14 or higher. Users can access Health Connect from the Settings in their device, with privacy controls integrated into the system settings.

Users can get started using Health Connect without a separate app download on devices running Android 14 or higher.
Users can control which apps have access to their health and fitness data through system settings.

Health Connect includes several new features in Android 14, such as exercise routes, allowing users to share a route of their workout which can be visualized on a map. A route is defined as a list of locations saved within a window of time, and your app can insert routes into exercise sessions, tying them together. To ensure that users have complete control over this sensitive data, users must allow sharing individual routes with other apps.

For more information, see the Health Connection documentation and the blogpost on What's new in Android Health.

Aktualizacje OpenJDK 17

Android 14 kontynuuje proces odświeżania podstawowych bibliotek Androida, aby dostosować je do funkcji najnowszych wersji OpenJDK LTS, w tym do aktualizacji bibliotek i obsługi języka Java 17 dla deweloperów aplikacji i platform.

Dostępne są następujące funkcje i ulepszenia:

  • Zaktualizowano około 300 klas java.base, aby obsługiwały Java 17.
  • Blokami tekstowymi, które wprowadzają do języka programowania Java wielowierszowe ciągi znaków.
  • dopasowywanie wzoru do instanceof, które umożliwia traktowanie obiektu jako mającego określony typ w instanceof bez żadnych dodatkowych zmiennych;
  • Zamknięte klasy, które umożliwiają ograniczenie zakresu klas i interfejsów, które mogą je rozszerzać lub implementować.

Dzięki aktualizacjom systemowym Google Play (projekt Mainline) ponad 600 milionów urządzeń może otrzymywać najnowsze aktualizacje środowiska wykonawczego Androida (ART), które zawierają te zmiany. Jest to część naszego zobowiązania do zapewnienia aplikacjom bardziej spójnego i bezpiecznego środowiska na różnych urządzeniach oraz udostępniania użytkownikom nowych funkcji i możliwości niezależnie od wersji platformy.

Java i OpenJDK są znakami towarowymi lub zastrzeżonymi znakami towarowymi firmy Oracle lub jej podmiotów stowarzyszonych.

Ulepszenia w sklepach z aplikacjami

Android 14 wprowadza kilka interfejsów API PackageInstaller, które umożliwiają sklepom z aplikacjami poprawę wrażeń użytkowników.

Prośba o zatwierdzenie instalacji przed pobraniem

Instalacja lub aktualizacja aplikacji może wymagać zaakceptowania przez użytkownika. Na przykład gdy instalator korzystający z uprawnienia REQUEST_INSTALL_PACKAGES próbuje zainstalować nową aplikację. W poprzednich wersjach Androida sklepy z aplikacjami mogą prosić o pozwolenie użytkownika dopiero po zapisaniu plików APK w sesji instalacji i zaakceptowaniu sesji.

Od Androida 14 metoda requestUserPreapproval() pozwala instalatorom poprosić o pozwolenie użytkownika przed rozpoczęciem sesji instalacji. Ta funkcja umożliwia opóźnienie pobierania plików APK do momentu zatwierdzenia instalacji przez użytkownika. Ponadto po zatwierdzeniu instalacji przez użytkownika aplikacja może pobrać i zainstalować aplikację w tle bez przerywania pracy użytkownika.

Przejmowanie odpowiedzialności za przyszłe aktualizacje

Metoda setRequestUpdateOwnership() pozwala instalatorowi wskazać systemowi, że będzie odpowiedzialny za przyszłe aktualizacje instalowanej aplikacji. Ta funkcja umożliwia egzekwowanie własności aktualizacji, co oznacza, że tylko właściciel aktualizacji może instalować automatyczne aktualizacje aplikacji. Egzekwowanie własności aktualizacji pomaga zapewnić, aby użytkownicy otrzymywali aktualizacje tylko z oczekiwanego sklepu z aplikacjami.

Aby zainstalować aktualizację, każdy inny instalator, w tym korzystający z uprawnienia INSTALL_PACKAGES, musi uzyskać wyraźną zgodę użytkownika. Jeśli użytkownik zdecyduje się na przeprowadzenie aktualizacji z innego źródła, utraci prawo własności do aktualizacji.

Aktualizuj aplikacje w godzinach, w których nie zakłócasz pracy.

Sklepy z aplikacjami zwykle nie chcą aktualizować aplikacji, która jest aktywnie używana, ponieważ powoduje to przerwanie jej procesów, co może zakłócić działanie użytkownika.

Od Androida 14 interfejs API InstallConstraints daje instalatorom możliwość zapewnienia, że aktualizacje aplikacji będą się odbywać w odpowiednim momencie. Sklep z aplikacjami może na przykład wywołać metodę commitSessionAfterInstallConstraintsAreMet(), aby upewnić się, że aktualizacja zostanie zaakceptowana tylko wtedy, gdy użytkownik nie będzie już korzystać z aplikacji.

Bezproblemowe instalowanie opcjonalnych podziałów

W przypadku podzielonych plików APK funkcje aplikacji mogą być dostarczane w osobnych plikach APK, a nie jako monolityczny plik APK. Dzielone pliki APK umożliwiają sklepom z aplikacjami optymalizację dostarczania różnych komponentów aplikacji. Sklepy z aplikacjami mogą na przykład optymalizować na podstawie właściwości urządzenia docelowego. Interfejs API PackageInstaller obsługuje dzielenie na części od czasu wprowadzenia na poziomie 22 interfejsu API.

W Androidzie 14 metoda setDontKillApp() umożliwia instalatorowi wskazanie, że działające procesy aplikacji nie powinny zostać zakończone podczas instalowania nowych części. Sklepy z aplikacjami mogą używać tej funkcji do płynnego instalowania nowych funkcji aplikacji, gdy użytkownik z niej korzysta.

Pakiety metadanych aplikacji

Od Androida 14 instalator pakietów Androida umożliwia określanie metadanych aplikacji, takich jak zasady bezpieczeństwa danych, które mają być wyświetlane na stronach sklepów z aplikacjami, np. w Google Play.

Wykrywanie, kiedy użytkownicy robią zrzuty ekranu urządzenia

Aby zapewnić bardziej standardowe wykrywanie zrzutów ekranu, Android 14 wprowadza interfejs API do wykrywania zrzutów ekranu, który chroni prywatność. Ten interfejs API umożliwia aplikacjom rejestrowanie wywołań zwrotnych dla poszczególnych aktywności. Te wywołania zwrotne są wywoływane, a użytkownik jest powiadamiany, gdy zrobi zrzut ekranu podczas wyświetlania tego działania.

Interfejs użytkownika

Działania niestandardowe na arkuszu udostępniania i ulepszone rankingi

Android 14 aktualizuje systemowy panel udostępniania, aby obsługiwać niestandardowe działania aplikacji i bardziej szczegółowe podglądowe wyniki dla użytkowników.

Dodawanie działań niestandardowych

W Androidzie 14 aplikacja może dodawać niestandardowe działania do wywoływanego przez nią panelu udostępniania.

Zrzut ekranu z działaniem niestandardowym na karcie udostępniania.

Ulepszanie rankingu celów udostępniania bezpośredniego

Android 14 używa większej liczby sygnałów z aplikacji, aby określać ranking celów udostępniania bezpośredniego i w ten sposób wyświetlać bardziej przydatne wyniki użytkownikom. Aby zapewnić najbardziej przydatny sygnał dotyczący rankingu, postępuj zgodnie ze wskazówkami dotyczącymi ulepszania pozycji docelowych w ramach funkcji Direct Share. Aplikacje do komunikacji mogą też zgłaszać użycie skrótu w przypadku wychodzących i przyjmowanych wiadomości.

Wiersz bezpośredniego udostępniania na karcie udostępniania, jak pokazano na rysunku 1

Obsługa wbudowanych i niestandardowych animacji przewidywanego przejścia wstecz

Wideo: animacje przewidywanego przejścia wstecz

Android 13 wprowadził przewidywaną animację powrotu do ekranu głównego, która jest dostępna dla deweloperów. Gdy ta opcja jest włączona w obsługiwanej aplikacji, przesunięcie w dół powoduje wyświetlenie animacji wskazującej, że gest cofania powoduje wyjście z aplikacji i powrót do ekranu głównego.

Android 14 zawiera wiele ulepszeń i nowe wskazówki dotyczące funkcji Wsteczne cofanie:

W tej wersji wstępnej Androida 14 wszystkie funkcje przewidywania powrotów pozostają dostępne tylko dla deweloperów. Zapoznaj się z przewodnikiem dla deweloperów dotyczącym migracji aplikacji na przewidywane cofnięcie oraz z przewodnikiem dla deweloperów dotyczącym tworzenia niestandardowych przejść w aplikacji.

Zastąpienia ustawień producenta urządzenia z dużym ekranem dla poszczególnych aplikacji

Per-app overrides enable device manufacturers to change the behavior of apps on large screen devices. For example, the FORCE_RESIZE_APP override instructs the system to resize the app to fit display dimensions (avoiding size compatibility mode) even if resizeableActivity="false" is set in the app manifest.

Overrides are intended to improve the user experience on large screens.

New manifest properties enable you to disable some device manufacturer overrides for your app.

Zastępowanie ustawień aplikacji na urządzeniach z dużym ekranem

Zastąpienia dla poszczególnych aplikacji zmieniają zachowanie aplikacji na urządzeniach z dużym ekranem. Na przykład OVERRIDE_MIN_ASPECT_RATIO_LARGE zastąpienie producenta urządzenia ustawia format obrazu aplikacji na 16:9 niezależnie od konfiguracji aplikacji.

Android 14 QPR1 umożliwia użytkownikom stosowanie zastąpienia dla poszczególnych aplikacji za pomocą nowego menu ustawień na urządzeniach z dużym ekranem.

Udostępnianie ekranu aplikacji

Udostępnianie ekranu aplikacji umożliwia użytkownikom udostępnianie okna aplikacji zamiast całego ekranu urządzenia podczas nagrywania treści na ekranie.

Podczas udostępniania ekranu aplikacji pasek stanu, pasek nawigacji, powiadomienia i inne elementy interfejsu systemu nie są uwzględniane na wyświetlaczu. Udostępniona jest tylko zawartość wybranej aplikacji.

Udostępnianie ekranu aplikacji zwiększa produktywność i prywatność, ponieważ pozwala użytkownikom uruchamiać wiele aplikacji, ale ogranicza udostępnianie treści do jednej aplikacji.

Inteligentna odpowiedź na klawiaturze Gboard na Pixelu 8 Pro oparta na LLM

Na urządzeniach Pixel 8 Pro z aktualizacją z listopada deweloperzy mogą wypróbować inteligentne odpowiedzi lepszej jakości w klawiaturze Gboard, które są obsługiwane przez duże modele językowe (LLM) działające na procesorze Google Tensor.

Ta funkcja jest dostępna w wersji testowej w języku angielskim (USA) w aplikacji WhatsApp, Line i KakaoTalk. Wymaga użycia urządzenia Pixel 8 Pro z klawiaturą Gboard.

Aby wypróbować tę funkcję, najpierw włącz ją w sekcji Ustawienia > Opcje programisty > Ustawienia AICore > Włącz trwałe AICore.

Następnie otwórz rozmowę w obsługiwanej aplikacji, aby zobaczyć inteligentną odpowiedź w pasku sugestii Gboard, która jest obsługiwana przez LLM.

Gboard korzysta z LLM na urządzeniu, aby dostarczać inteligentne odpowiedzi lepszej jakości.

Grafika

Ścieżki można wyszukiwać i interpolować

Interfejs API Path na Androida to zaawansowany i elastyczny mechanizm tworzenia i renderowania grafiki wektorowej, który umożliwia kreślenie lub wypełnianie ścieżki, tworzenie ścieżki z segmentów linii albo krzywych kwadratowych i krzywych sześciennych, wykonywanie operacji logicznych w celu uzyskania jeszcze bardziej złożonych kształtów lub wszystkich tych elementów jednocześnie. Ograniczeniem jest możliwość sprawdzenia, co tak naprawdę znajduje się w obiekcie ścieżki. Elementy wewnętrzne obiektu są nieprzezroczyste po jego utworzeniu.

Aby utworzyć Path, użyj metod wywoływania takich jak moveTo(), lineTo() i cubicTo(), aby dodać segmenty ścieżki. Nie ma jednak możliwości określenia, jakie segmenty mają się znaleźć na tej ścieżce, więc musisz zachować te informacje w momencie tworzenia.

Począwszy od Androida 14 możesz wysyłać zapytania dotyczące ścieżek, aby dowiedzieć się, co się na nich znajduje. Najpierw musisz uzyskać obiekt PathIterator, korzystając z interfejsu API Path.getPathIterator:

Kotlin

val path = Path().apply {
    moveTo(1.0f, 1.0f)
    lineTo(2.0f, 2.0f)
    close()
}
val pathIterator = path.pathIterator

Java

Path path = new Path();
path.moveTo(1.0F, 1.0F);
path.lineTo(2.0F, 2.0F);
path.close();
PathIterator pathIterator = path.getPathIterator();

Następnie możesz wywołać metodę PathIterator, by iterować po kolei segmenty i pobrać wszystkie niezbędne dane dla każdego z nich. W tym przykładzie użyto obiektów PathIterator.Segment, które gromadzą dane w formie pakietów:

Kotlin

for (segment in pathIterator) {
    println("segment: ${segment.verb}, ${segment.points}")
}

Java

while (pathIterator.hasNext()) {
    PathIterator.Segment segment = pathIterator.next();
    Log.i(LOG_TAG, "segment: " + segment.getVerb() + ", " + segment.getPoints());
}

Funkcja PathIterator ma też wersję next(), która nie przydziela pamięci, i możesz jej użyć do przekazania bufora, aby przechowywać dane punktowe.

Jednym z ważnych zastosowań zapytań o dane Path jest interpolacja. Możesz na przykład chcieć animować (czyli przekształcać) 2 różne ścieżki. Aby jeszcze bardziej uprościć ten przypadek użycia, Android 14 zawiera też metodę interpolate() w Path. Zakładając, że 2 ścieżki mają taką samą strukturę wewnętrzną, metoda interpolate() tworzy nowy Path z tym interpolowanym wynikiem. Ten przykład zwraca ścieżkę, która jest połową (interpolacja liniowa 0,5) ścieżki path i otherPath:

Kotlin

val interpolatedResult = Path()
if (path.isInterpolatable(otherPath)) {
    path.interpolate(otherPath, .5f, interpolatedResult)
}

Java

Path interpolatedResult = new Path();
if (path.isInterpolatable(otherPath)) {
    path.interpolate(otherPath, 0.5F, interpolatedResult);
}

Biblioteka Jetpack graphics-path umożliwia korzystanie z podobnych interfejsów API również w starszych wersjach Androida.

Niestandardowe siatki z shaderami wierzchołków i fragmentów

Android od dawna obsługuje rysowanie trójkątnych siatek z niestandardowym cieniowaniem, ale format siatki wejściowej był ograniczony do kilku wstępnie zdefiniowanych kombinacji atrybutów. Android 14 obsługuje niestandardowe siatki, które można zdefiniować jako trójkąty lub trójkątne paski, a także opcjonalnie posortować. Te siatki są określane za pomocą niestandardowych atrybutów, kroków wierzchołków, zmiennych oraz shaderów wierzchołków i fragmentów napisanych w AGSL.

Shader wierzchołka definiuje zmienne, takie jak pozycja i kolor, a shader fragmentu może opcjonalnie zdefiniować kolor piksela, zwykle za pomocą zmiennych utworzonych przez shader wierzchołka. Jeśli kolor jest dostarczany przez fragment shadera, jest on mieszany z bieżącym kolorem Paint za pomocą trybu mieszania wybranego podczas rysowania siatki. Tablice jednolite można przekazywać do shaderów wierzchołkowych i fragmentów, aby zwiększyć elastyczność.

Renderowanie bufora sprzętowego w Canvas

To assist in using Android's Canvas API to draw with hardware acceleration into a HardwareBuffer, Android 14 introduces HardwareBufferRenderer. This API is particularly useful when your use case involves communication with the system compositor through SurfaceControl for low-latency drawing.